A pioneering work from a visionary anthropologist,
The Children of Sanchez
is hailed around the world as a watershed achievement in the study of poverty—a uniquely intimate investigation, as poignant today as when it was first published.
It is the epic story of the Sánchez family, told entirely by its members—Jesus, the 50-year-old patriarch, and his four adult children—as
A pioneering work from a visionary anthropologist,
The Children of Sanchez
is hailed around the world as a watershed achievement in the study of poverty—a uniquely intimate investigation, as poignant today as when it was first published.
It is the epic story of the Sánchez family, told entirely by its members—Jesus, the 50-year-old patriarch, and his four adult children—as their lives unfold in the Mexico City slum they call home. Weaving together their extraordinary personal narratives, Oscar Lewis creates a sympathetic but ultimately tragic portrait that is at once harrowing and humane, mystifying and moving.
An invaluable document, full of verve and pathos,
The Children of Sanchez
reads like the best of fiction, with the added impact that it is all, undeniably, true.
...more
Paperback
,
560 pages
Published
November 29th 2011
by Vintage
(first published 1961)
El libro en español, solo fué editado 2 veces, una en octubre del 64, y la segunda en diciembre de ese año, pero en febrero del 65, la sociedad Mexicana de Geografía y estadistica demandó al libro por considerarlo denigrante, la procuraduría de la republica determinó que no habia delito qué perseguir, sin embargo el fondo de cultura economica, no volvió a editar el libro nunca mas, mi abuela lo leyó en los 60's y cuando le mencioné el libro me dijo que todavia se acordaba mucho de ese libro, que
El libro en español, solo fué editado 2 veces, una en octubre del 64, y la segunda en diciembre de ese año, pero en febrero del 65, la sociedad Mexicana de Geografía y estadistica demandó al libro por considerarlo denigrante, la procuraduría de la republica determinó que no habia delito qué perseguir, sin embargo el fondo de cultura economica, no volvió a editar el libro nunca mas, mi abuela lo leyó en los 60's y cuando le mencioné el libro me dijo que todavia se acordaba mucho de ese libro, que la habia afectado mucho.
El libro es muy interesante, porque nos permite conocer a la Familia Sanchez desde su perspectiva, Oscar Lewis, entrevisto a esta familia del centro de la ciudad de México durante muchos años, desde su infancia hasta ya muchos años despues, la familia se compone del Padre Jesus Sanchez, y sus hijos Manuel, Roberto, Consuelo y Marta.
Nos hablan de su vida cotidiana, de sus problemas, de sus relaciones principalmente, pero para mí lo importante es el contexto, lo que pasa a su alrededor, su visión de laa vida en general, lo que llama Oscar Lewis en la introducción "La Cultura de los Pobres", voy a citar algunos parrafos de la introducción:
"La Pobreza en las naciones modernas, no solo es un estado de privación economica, en el sentido de que tiene una estructura, una disposición razonada y mecanismos de defensa sin los cuales, los pobres, dificilmente podrian seguir adelante.
En Resumén, es un sistema de vida, notablemente estable y persistente, que ha pasado de generacion en generación a lo largo de lineas familiares. La cultura de la pobreza tienes sus modalidades propias y consecuencias distintivas de orden social y psicologico para sus miembros. Es un factor dinamico que afecta la participación en la cultura nacional más amplia y se convierte en una sub-cultura por si misma.
En México, la cultura de la pobreza incluye por lo menos la tercera parte, ubicada en la parte mas baja de la escala, de la población rural y urbana. Esta población se caracteriza por una tasa de mortalidad relativamente más alta, una expectativa de vida menor, una proporción mayor de individuos en los grupos de edad mas jovenes y, debido al trabajo infantil y femenil, por una proporción mas alta en la fuerza trabajadora. Algunos de esos indices son mas altos en las colonias pobres de la ciudad de México que en la parte rural.
En la ciudad de México, por ejemplo, la mayor parte de los pobres tienen un bajo nivel de educación, y hacen muy poco uso de los bancos, los hospitales, los grandes almacenes, los museos, las galerías artisticas y los aeropuertos de la ciudad."
A mi en lo personal me impactó la participación de la policia, que solo generaba desconfianza y problemas a las personas, quienes los veian sólo su corrupción, tambien que los sanchez creían en el hospital como el lugar al que se iba a morir, o sus creencias religiosas, que llamandose catolicos solo iban a las fiestas tradicionales o para pedir ayuda, y que cometían actos en contra de su religion, aun así era sagrado su peregrinaje a Chalma.
En general es un buen libro, muy interesante, mas especialmente para los mexicanos, que me afectó, en la forma de ver la pobreza, los problemas de la ciudad de México, y especialmente la cultura de la pobreza que se sigue manteniendo, y que como dice Oscar Lewis, ser pobre no es solo la falta de dinero, sino vivir en la cultura de la pobreza.
...more
Biography of the Sanchez family of Mexico City between 1940's and 1950's. I read this when I was 16 and a junior in high school and it was an eye opening experience. I learned that 2 or more people experiencing the same event do not view it the same way or react to it the same. I decided to read it again and see what I got this time. This time it made me mad that the 4 children could not see what would change their lives and get them out of the poverty and hard lives they were living. Tradition
Biography of the Sanchez family of Mexico City between 1940's and 1950's. I read this when I was 16 and a junior in high school and it was an eye opening experience. I learned that 2 or more people experiencing the same event do not view it the same way or react to it the same. I decided to read it again and see what I got this time. This time it made me mad that the 4 children could not see what would change their lives and get them out of the poverty and hard lives they were living. Tradition ruled their lives and lack of education and good, positive parental guidance didn't help! And it made me glad that I was born of goodly parents!!!!
Violence, bad language are a part of their stories.
...more
The Children of Sanchez
is not really, as the extended title claims, the autobiography of a Mexican family. The raw material had to be organized by someone, Oscar Lewis, presumably. That said, the book grabbed me and has never let me go. I had to abandon my privileged critical nature at the door, however, since to read this as a member of the American middle-class and using that critical yard-stick is to do an injustice these people and to oneself. I had to be open to the differences in our expe
The Children of Sanchez
is not really, as the extended title claims, the autobiography of a Mexican family. The raw material had to be organized by someone, Oscar Lewis, presumably. That said, the book grabbed me and has never let me go. I had to abandon my privileged critical nature at the door, however, since to read this as a member of the American middle-class and using that critical yard-stick is to do an injustice these people and to oneself. I had to be open to the differences in our experiences and culture. By doing that, the Sanchez family comes into focus as a family in which poverty colors what they expect from life and what they expect from themselves and each other. Traditional mores are paid lip service but real life is dictated by the constant need to find money for the next meal, the next rent payment, the next drink.
There's no point in passing judgement.
...more
This is a difficult story to read because it follows a family through the cycle of life where the children can't quite rise above the poverty and ignorance of their time and situation. It struck me as the embodiment of why the macho culture of men having mistresses who produce second, third or fourth families to feed hinders the children. It robs them of a better life when their father can't live with them and support them all. A very sad but deeply moving book. It sticks with the reader for yea
This is a difficult story to read because it follows a family through the cycle of life where the children can't quite rise above the poverty and ignorance of their time and situation. It struck me as the embodiment of why the macho culture of men having mistresses who produce second, third or fourth families to feed hinders the children. It robs them of a better life when their father can't live with them and support them all. A very sad but deeply moving book. It sticks with the reader for years.
...more
El mejor analisis antropologico de la cultura de la pobreza, un libro que debe ser leido por cualquier profesional si se quiere entender las condiciones extremas de la humanidad.
این جمله، جمله ای است بسیار معروف که:
So many books, so little time
که معنایش اینطور است که: آه که کتاب ها چه قدر زیادند و زمان چه اندازه کم.
این کتاب، در حالی توسط یکی از دوستان گودریدزی معرفی شد، که کتاب هایی همچون ژرمینال، شوایک، طبل حلبی و چندین کتاب دیگر از کتابخانه و کتاب هایی مثل دکتر ژیواگو و وداع با اسلحه و چند کتاب دیگر را از دوستان امانت گرفته بودم و دو کتاب گیلیاد و خانه را آماده داشتم... مشغول خواندن کتاب پوست انداختن (که راجع به دو زوج مکزیکی است) بودم و اولویت کتاب هایی که گفتم هم، ه
این جمله، جمله ای است بسیار معروف که:
So many books, so little time
که معنایش اینطور است که: آه که کتاب ها چه قدر زیادند و زمان چه اندازه کم.
این کتاب، در حالی توسط یکی از دوستان گودریدزی معرفی شد، که کتاب هایی همچون ژرمینال، شوایک، طبل حلبی و چندین کتاب دیگر از کتابخانه و کتاب هایی مثل دکتر ژیواگو و وداع با اسلحه و چند کتاب دیگر را از دوستان امانت گرفته بودم و دو کتاب گیلیاد و خانه را آماده داشتم... مشغول خواندن کتاب پوست انداختن (که راجع به دو زوج مکزیکی است) بودم و اولویت کتاب هایی که گفتم هم، همه بالا بود... اما دیدن دو فیلم مکزیکی، علاقه ام به کارگردان مکزیکی آلهاندرو ایناریتو و چندین عامل دیگر، مشتاقم کرده بود به خواندن کتاب ولی هنوز دو دل بودم بین انتخاب کتابِ بعد از رودین، تا اینکه روزهای آخر سال 92 به کتابفروشی مورد علاقه ام جلگه که یک دست دوم فروشی بسیار خوب و یک جورهایی کشکول کتابفروشی هاست، رفتم و اولین چیزی که دیدم، کتاب فرزندان سانچز بود، چاپ سالهای اوایل انقلاب که سانسور بسیار کمی دارد و قیمت بسیار خوبی داشت. (فکر کنم هشت هزار تومان.) خب، بنا به اصل پیگیری نشانه ها، سخت بود انتخاب نکردن این کتاب، برای خواندن.
کتاب را که باز کردم، بنا به عادتی که من و سایر دوستان همچون امیرحسین مجیری پیدا کرده ایم، از مقدمه و هرچه غیر از داستان اصلی است گذشتم، و شروع کردم به خواندن اصل "رمان"، آنجا که پیشگفتار خسوس سانچز است. بعد نوبت رسید به مانوئل، روبرتو، کنسوئلو، و مارتا. و تکرار این چرخه برای سه بار و در نهایت پسگفتار خسوس سانچز.
لحظه به لحظه با کتاب زندگی کردم. همه مسائل خودم، شادی یا ناراحتی، خبرهای بد یا خوش، فراموشم شده بود، و نه تنها در هنگام خواندن کتاب، که حتی در لحظه هایی که بالاجبار، به خاطر بودن در خیابان یا دید و بازدیدهای اجباری یا اختیاری عید، نمی توانستم کتاب را بخوانم هم دلم با کتاب بود. با این چهار خواهر و برادر، و با "داستان"ـشان. چه داستانی. گاهی انگشت به تعجب می ماندم از نبوغ نویسنده، که چنین داستان بکر و "رئال"ـی را روایت کرده و آن قدر احساسی می شدم که "فکر می کردم" اگر اینها شخصیت های خیالی نبودند و خودشان داستان خودشان را تعریف می کردند شاید اینقدر رئال نمی شد.
کتاب را با ولع می خواندم، خواب محله کاساگرانده را می دیدم، انگار که مانوئل را می شناسم، روبرتو را می شناسم، مارتا را می شناسم، و کنسوئلو را می فهمم. این شخصیت عجیب و دوست داشتنی را. چه قدر برایم زنده بودند، و چه قدر احساس می کردم، با وجود اینکه من مردم و کنسوئلو زن، که کنسوئلو را می فهمم و می دانم چه می گوید و خواسته هایش و رفتارهایش اصلا برایم عجیب نبود.
بارها و بارها در رابطه با خسوس سانچز، شخصیت مرکزی، و "پدر" دچار مشکل می شدم. بارها و بارها از خودم می پرسیدم دوستش دارم یا نه. گاهی او را می پرستیدم و عاشقش بودم و گاهی از او متنفر. و مگر تنفر روی دیگر عشق و دوست داشتن نیست؟ و هربار نگاه می کردم ببینم شخصیت همزاد من، کنسوئلو، چه می کند. حتی در داستان های مانوئل و روبرتو و مارتا، دنبال این بودم که کنسوئلو چه می کند و در داستان کنسوئلو اینکه ببینم پدر چه می کند.
و تنها این کنسوئلو نبود که مرا به خود می کشید. این چهار خواهر و برادر، پدرشان، مادرشان، خاله شان، زنباباهاشان و خواهر و برادرهای ناتنی شان، دوست دختران و دوست پسرهاشان و همسرانشان چنان زنده بودند انگار که سالهاست با آنها زندگی می کنم. در واقع، همان طور که گفتم، بعد از مدت ها این کتاب از زندگی واقعی من بسیار پررنگ تر شده بود.
این کتاب، بسیار از زندگی واقعی من پررنگ تر شده بود. و چه می گویم؟ شده است. الآن که دارم این یادداشت را می نویسم، چند روزی است که خواندنش تمام شده. چندین فیلم دیدم و چند کتاب خواندم برای اینکه از فضای کتاب دور شوم. به کویر رفتم، و به باغ... لحظاتی وسعت کویر یا سرسبزی باغ مشغولم می کرد و وقتی فکر می کردم از فکرشان بیرون آمده ام و سینه ام دارد باز می شود، ناگهان زندگی این آدم ها و به خصوص تنهایی کنسوئلو، یادم می آمد و سینه ام تنگ می شد و بغض یا گریه ام می گرفت و دوستان می گفتند چهت شد؟... فکر می کردند عاشق دختری شده ام، اما نمی دانستند که فضای کاساگرانده مکزیکوسیتی، فضای سینه ام را تنگ کرده. و شاید عاشق هم شده باشم، عاشق کنسوئلو، دخترک ناکام و تنها، تنهای تنها.
برگردم به وقتی که کتاب تمام شد. باز هم بنا به رسمی که پیدا کرده ایم، برگشتم سراغ مقدمه. از اولش، تا ببینم اطلاعاتی اگر هست بخوانم... باورم نمی شد: اینها واقعی بودند. همه اینها واقعی بود. همه اینها بوده اند. زندگی کرده اند، نفس سمی کاساگرانده را فروداده اند و خود مسموم شده اند... و گذشته از واقعی بودنشان، اینها روایت دست اول خودشان است. خاطراتشان که برای اسکار لوئیس آمریکایی تعریف کرده اند و او هم با کمترین تغییر ممکن، بر روی کاغذ آورده. لنوره، گوادالوپ، مارتا، پائولو و کنسوئلو و سایر زنها. مانوئل، روبروتو و سایر مردها... وای. دروغ نگفتم اگر بگویم چشمانم سیاهی رفت. یک دفعه هرچه خوانده بودم، هجوم آورد به سرم... و یک دفعه غم عالم سوارم شد.
شاید اگر نمی فهمیدم که این کتاب واقعی است، که این داستان ها واقعی اند، که این آدم ها نامردگی کرده اند (چون زنده بودنشان مسلما هیچ تشابهی با آنچه زنده بودن نام دادیم ندارد) شاید اگر نمی دانستم، این کتاب را هم می گذاشتم در ردیف سایر کتاب های خوبی که خوانده ام، و گاهگداری شاید یادم می افتاد که مارتایی هم بود، روبروتویی هم بود... کنسوئلویی هم بود. مثل آنچه در جان شیفته اتفاق افتاد، که کتاب را فراموش کرده ام، هرچند آنت را هرگز...
کتاب، مثل خوره دارد می خوردم و از آن روز بارها و بارها آرزو کرده ام که خدا کند کنسوئلو ها، مارتا ها، و کاساگرانده ای های کمتری رنج بکشند... و به قول معلم بزرگ شریعتی، مگر می شود آرزو کرد و قدمی برای تحقق آرزو برنداشت؟
حالا می فهمم که فرزندان سانچز را خدا (یا عقل طبیعت، عقل کل) سر راهم قرار داده تا آماده تر شوم برای تصمیمی که سالهاست در گرفتنش تاخیر کرده ام... فرزندان سانچز ضربه ای محکم برای اخذ این تصمیم زده اند و تا گرفتنش، فکر می کنم فقط ذره ای باقی مانده باشد، ذره ای که جرأت نام دارد و توکل.
این کتاب، از آن کتاب هایی است که خواندنش شاید زندگی را زیر و رو کند، و پیشنهاد دادنش، با توجه به تاثیری که می گذارد، شاید حتی از خواندنش هم جرأت بیشتری بخواهد و با اینحال، من از خانم معصومه که این کتاب را به من پیشنهاد دادند بسیار ممنونم.
...more
در واقع این کتاب یک داستان نیست. یک روایت بی پرده و واضح از زندگی یک خانواده ی مکزیکی در دل سالهای 1952-1954 و البته همراه با واگویی خاطرات تک تک شخصیتها و بیان آمال و احساسات و افکارشون هست.نویسنده یک انسان شناس هست که تونسته به شکلی خوب واقعیت زندگی این افراد رو به شکل روایت بیان کند.راستش کتاب دردناکی است. پر از خشونت،فقر و حتی گاهی پوچی زندگی انسان.گاهی تحملش سخت می شود چون می دانی که اینها قصه نیست. از طرفی همین قصه نبودنش،همین روایت تلخ و شفاف از زندگی برای جذابیتش کافی است.زندگی زنان قصه
در واقع این کتاب یک داستان نیست. یک روایت بی پرده و واضح از زندگی یک خانواده ی مکزیکی در دل سالهای 1952-1954 و البته همراه با واگویی خاطرات تک تک شخصیتها و بیان آمال و احساسات و افکارشون هست.نویسنده یک انسان شناس هست که تونسته به شکلی خوب واقعیت زندگی این افراد رو به شکل روایت بیان کند.راستش کتاب دردناکی است. پر از خشونت،فقر و حتی گاهی پوچی زندگی انسان.گاهی تحملش سخت می شود چون می دانی که اینها قصه نیست. از طرفی همین قصه نبودنش،همین روایت تلخ و شفاف از زندگی برای جذابیتش کافی است.زندگی زنان قصه پر از بدبختی است منتها چنان همه چیز تلخ و خشن است که مردان هم امتیازات ویژه ای ندارند.کل کتاب توصیف چرخه ای از بدبختی است که تمامی ندارد. چون تا آدمهای قصه بخواهند سر کلاف را پیدا کنند همه چیز از دستشان در رفته است.پدر خانواده خشن است و گاهی بیرحم منتها نماد شرف و درستکاری و قلب پاک هم هست. جالب است که روایت را از زبان هر یک از شخصیت ها می خوانی حق را به او می دهی.البته توی این همه سیاهی گاهی آدمهایی هم پیدا می شوند که در نوع خود خوشبختند چون توقع چندانی از زندگی ندارند و همیشه بساط کیفشان به راه است مثل خاله گوادالوپ و شوهرش. منتها کل داستان یک آینه است از زندگی در فقر که می تواند همه چیز را در خود ببلعد و به راستی از انسان متمدن،یک حیوان بسازد.توی این شرایط می بینی هر چه بیشتر بفهمی بدبختری. آگاهی دردی است که همان خوشی های کوچک زندگی را هم از تو می دزدد و باعث
میشود هم چون کنسوئلو در بیست و هفت سالگی خود را از دست رفته بدانی.
در ضمن ترجمه کتاب بسیار روان و خواندنی است.
بر اساس این کتاب فیلمی ساخته شده با بازی آنتونی کوئین در نقش پدر خانواده که وسوسه دیدنش رهایم نمی کند و برایم جالب است که ممکن است بچه های همین آدمها بنشینند و زندگی خانواده شان را در سینما ببیند!
اسفند 92
...more
My father give me this book because he loved when he was young, and when i read it, i realize that is one of the best books of all the times. In the 60's mexican government call it "calumny and obscene". This book represents the reality of Mexico in past years and sadly these years, the children of sanchez openly shows, the daily life of a family struggling to survive day after day.
Highly recommended.
Hace algunos años tuve oportunidad de leer este libro gracias a un trabajo de la Universidad.
Esta obra sufrió la censura por parte de algunos sectores de la "moral y buenas costumbres" porque decían que "hablaba pestes de México". Oscar Lewis la llama "cultura de la pobreza" y la define a partir de desmenuzar el estilo de vida de una familia humilde, que vive en un espacio muy reducido.
Es una crónica muy cruda sobre la realidad de algunos sectores sociales en nuestro país. Para entender esta nov
Hace algunos años tuve oportunidad de leer este libro gracias a un trabajo de la Universidad.
Esta obra sufrió la censura por parte de algunos sectores de la "moral y buenas costumbres" porque decían que "hablaba pestes de México". Oscar Lewis la llama "cultura de la pobreza" y la define a partir de desmenuzar el estilo de vida de una familia humilde, que vive en un espacio muy reducido.
Es una crónica muy cruda sobre la realidad de algunos sectores sociales en nuestro país. Para entender esta novela hay que sentirla, vivirla, ponerse en el lugar de quienes padecen a diario privaciones. Como ocurre con muchas adaptaciones de libros que se llevan al cine, recomiendo que se lea el libro antes de ver la película.
El filme me parece que es protagonizado por Anthony Quinn . Como una pequeñísima sugerencia,escucha la melodía "Children of Sanchez", de Chuck Mangione.
...more
شوهر خاله ام می گفت جوانی ربطی به سن و سال آدم ندارد. چیزی که مهم است این است که تو زندگی چقدر بدبختی سر آدم آمده باشد. می گفت:
- می دونی سن یه آدمی که موهاش خاکستری شده، چقدره؟ نه! هر تار مویی برا خودش داستانی داره ... سرنوشتی داره و عاقبتی. موهای سفید مال بدبختی های زندگی است، مال شکست ها، مال گرگهای زیادی است که دور و ور خودت دیدی.
Cuando me lo recomendaron pensé que sería una novela costumbrista con tintes cómicos. Que lejos está mi percepción de lo que encontré.
El libro es un estudio etnográfico de la sociedad de clase baja de los años 60's en la Ciudad de México, cuenta la historia de los hijos de Sánchez en la voz de sus cuatro hijos: Manuel, Roberto, Consuelo y Marta. El prólogo y el epílogo son de Jesús Sánchez, el padre natural de los cuatro.
A veces, desde nuestra clase media, solemos decir que
Que libro tan... duro
Cuando me lo recomendaron pensé que sería una novela costumbrista con tintes cómicos. Que lejos está mi percepción de lo que encontré.
El libro es un estudio etnográfico de la sociedad de clase baja de los años 60's en la Ciudad de México, cuenta la historia de los hijos de Sánchez en la voz de sus cuatro hijos: Manuel, Roberto, Consuelo y Marta. El prólogo y el epílogo son de Jesús Sánchez, el padre natural de los cuatro.
A veces, desde nuestra clase media, solemos decir que la descomposición social que vemos "no se había visto jamás", pero en realidad observamos en estas historias que la sociedad tiene muchas décadas de descomposición: conductas sexuales promiscuas, abortos, robos, violencia excesiva, un entendimiento muy torcido de lo que es honestidad y lealtad, envidias familiares, infidelidades, abuso de autoridades, encarcelamientos abusivos, corrupción, machismo, etc.
Lo que preocupa más, es que uno podría llegar a pensar que todas estas cosas, por alguna aberración estadística le ocurren a una familia en particular y que no son representativas de la sociedad mexicana, sin embargo la historia no solo es sobre la familia de Sánchez, sino de todo su entorno, de tal forma que se tocan las vidas de decenas de "familias" y muchísimos más individuos que sufren las mismas condiciones de los Sánchez.
La figura de Jesús Sánchez, el padre, me parece demasiado extraña, en muchos momentos de la historia lo llegas a odiar, por lo que hace pasar a sus hijos, por ser un tipo que no demuestra emociones, ni siquiera afecto por sus hijos, por recurrir a la violencia, por juntarse para hacer "familias" por doquier y otro sin número de vicios. Sin embargo, y a su entender, nunca dejó "tirados" a ninguno de sus hijos, y aún siendo tan pobre como lo era, procurar que nunca faltase casa y alimento para sus hijos, cosa que raya en lo heróico.
A sus hijos, se les puede odiar aún más, como el caso de Manuel, quien puede desentenderse de su familia por buscar nuevas aventuras y vivir con dos mujeres al mismo tiempo. Roberto causa un poco más de pena, porque parece ser más producto de sus circunstancias, aunque termina siendo un desobligado como el resto de su familia. Consuelo parece ser la mejor de la familia, porque siempre buscó salir adelante, y aún en medio de su pobreza buscar destacar, pero las experiencias que tiene una vez que medio va saliendo adelante, la hunden totalmente. De Marta ni hablar, otra pena de vida, sin sentido, ni ambición, ni nada.
La historia también tira a la basura mitos sobre como la Iglesia Católica influye de manera determinante en la vida de la gente pobre. Lo que se ve en la familia es una especie de idolatría con elementos cristianos, pero los sacerdotes prácticamente no aparecen en la historia, y cuando lo hacen es para criticar muchos de los vicios con los que viven los Sánchez. Alguno de ellos recuerda que quizás le hubiera ido mejor de seguir los consejos que le habían dado algunos sacerdotes.
Finalmente lo más triste de esta situación es que cuando se van leyendo las historias de los personajes, quienes han tenido tres o cuatro niños, que ya los han encarcelado, que se han ido de braceros a Estados Unidos, que se han escapado de su casa, etc. piensas que se tratan personas de mediana edad, es decir unos cuarenta y tantos años. Es dificil determinar la edad de los hijos y del padre, pero de repente hay pistas y hacia el final, uno de los hermanos de enmedio (no recuerdo si Roberto) dice explícitamente que tiene solo 21 años.
...more
For me personally, The Children of Sanchez is a book about humanity. It shows us the positiveness and its opposite; selfishness and broad loves; violence and kindness; greed and satisfaction; falling and dreaming; slyness and integrity; weakness and brevity; pride and humbleness, etc. It becomes harder and harder for one to be judgmental to any character in the book, or to anyone we know of in real life for that matter. Who are we to judge people at the end of the day? We can never know what is
For me personally, The Children of Sanchez is a book about humanity. It shows us the positiveness and its opposite; selfishness and broad loves; violence and kindness; greed and satisfaction; falling and dreaming; slyness and integrity; weakness and brevity; pride and humbleness, etc. It becomes harder and harder for one to be judgmental to any character in the book, or to anyone we know of in real life for that matter. Who are we to judge people at the end of the day? We can never know what is in one's mind unless we are completely in his or her shoes.
It saddens me though to see repeatedly how people could only afford to make limited choices with only so many limited options to choose from in the first place under their circumstances.
...more
Más que una novela, es un estudio sociológico sobre una familia pobre del barrio de Tepito del D. F. en los años 50. La descripción de la pobreza, la ignorancia y las condiciones sociales de la época son desgarradoras. Lo leí hace muchos años, 16 creo, y en ese entonces parecía que el tiempo no había pasado. Hoy en día creo que muchas cosas han cambiado, pero muchas ideologías y situaciones sociales siguen siendo las mismas. Un padre ignorante que no sabe educar a sus hijos, el hacinamiento, el
Más que una novela, es un estudio sociológico sobre una familia pobre del barrio de Tepito del D. F. en los años 50. La descripción de la pobreza, la ignorancia y las condiciones sociales de la época son desgarradoras. Lo leí hace muchos años, 16 creo, y en ese entonces parecía que el tiempo no había pasado. Hoy en día creo que muchas cosas han cambiado, pero muchas ideologías y situaciones sociales siguen siendo las mismas. Un padre ignorante que no sabe educar a sus hijos, el hacinamiento, el abandono, las responsabilidades a personas que no les corresponden.. Me impresionó mucho la narración de la hija mayor cuando dice que solamente conocía la cuchara para comer, el resto de los cubiertos ni los conocía. Lo mejor de esta obra es que gracias al contenido tan bien conocido por nosotros los mexicanos, leerla en otro idioma sirve para practicar, ya que no se necesita casi usar el diccionario.
...more
Read this book 20 some years ago and it never turned me loose. Just re-read it and it is as compelling as I remember it. If you feel something for Mexico beyond the level of tourist, this book will take you there. This book was written in 1961, but I suspect that things have not changed all that much. But beyond being about a poor Mexican family, it is the story of a human family, made of human beings who who cannot see beyond their own sorrow in order to enlist each other's help in their desper
Read this book 20 some years ago and it never turned me loose. Just re-read it and it is as compelling as I remember it. If you feel something for Mexico beyond the level of tourist, this book will take you there. This book was written in 1961, but I suspect that things have not changed all that much. But beyond being about a poor Mexican family, it is the story of a human family, made of human beings who who cannot see beyond their own sorrow in order to enlist each other's help in their desperate struggle to survive with their souls intact. The characters are supposedly real people, and if that is so, the writer has captured them very vividly. Despite the harshness of their circumstances and reactions to it, I didn't find the book a depressing study of poverty -- rather, it left me wanting to read more about the Sanchez family in order to find out what they did after the last page.
...more
No existe mexicano que sea incapaz de sentirse relacionado con alguno de los personajes.
No existe mexicano incapaz de desconocer su dolor o su origen
No existe mexicano incapaz de entender las situaciones
No existe mexicano que no sea parte de este libro.
Oscar Lewis took a tape recorder with him when he interviewed the Sanchez family of Mexico City in the 1950's. Jesus Sanchez was a widower with four children to raise - Roberto, Manuel, Consuelo, and Marta. Lewis interviews the children, now adults, who hold nothing back when expressing their hostility towards Jesus, each other, police, the government, and life in general.
I grew up listening to the soundtrack of the movie made from this anthropological study. It's fascinating to me to, now, rea
Oscar Lewis took a tape recorder with him when he interviewed the Sanchez family of Mexico City in the 1950's. Jesus Sanchez was a widower with four children to raise - Roberto, Manuel, Consuelo, and Marta. Lewis interviews the children, now adults, who hold nothing back when expressing their hostility towards Jesus, each other, police, the government, and life in general.
I grew up listening to the soundtrack of the movie made from this anthropological study. It's fascinating to me to, now, read the story of the Sanchez family.
...more
I really enjoyed Pedro Martinez, because it lead some insight into the Mexican Revolution, Aztec heritage, Mexico City, etc. Children of Sanchez should have, in theory, given the reader insight into growing up poor in Mexico City from approximately the '30s-'50s. In reality, all I could think was that this family was a collection of some of the worst human beings that I've ever come across. Lying, cheating, beating, robbing, etc. The only thing that made this book more depressing was that it was
I really enjoyed Pedro Martinez, because it lead some insight into the Mexican Revolution, Aztec heritage, Mexico City, etc. Children of Sanchez should have, in theory, given the reader insight into growing up poor in Mexico City from approximately the '30s-'50s. In reality, all I could think was that this family was a collection of some of the worst human beings that I've ever come across. Lying, cheating, beating, robbing, etc. The only thing that made this book more depressing was that it was the story of a real family.
...more
The Sons of Sanchez is a very mature book. Not mature in the way of sex and all that stuff. It is mature in the way the book tells the story. The story is aobut a familys luck. It is a very sad story but that is how life is. I wouldnt recommend this book to much people but I would to those who like to read about life. Personally I thought it was an ok book. Neverhteless, if you think you want to know the truth to some peoples misery, then read the book.
The Sons of Sanchez is a very mature book. Not mature in the way of sex and all that stuff. It is mature in the way the book tells the story. The story is aobut a family´s luck. It is a very sad story but that is how life is. I wouldn´t recommend this book to much people but I would to those who like to read about life. Personally I thought it was an ok book. Neverhteless, if you think you want to know the truth to some people´s misery, then read the book.
...more
All in all a good read. Although, the four-children narrative can often be repetitive and a little heavy going. Part 2 particularly seemed quite drawn out. Part 3 provided both the content and rhythm to keep going to the end.
Very interesting piece in term of an exposé of impoverished Mexican family life. I would question whether some of the content has been sensationalised by the contributors or the author to exaggerate the barbarism of everyday life...
I read this book as an adolescent, and I still love it, perhaps partly for nostalgic reasons. In its day, it was revolutionary--using anthropological methods to get some big fat slices of a poor family's life in Mexico D.F. Okay, maybe it does go on a ittle too much in parts, but it sure gives you a good feeling for what life was like for those people.
Probably not bad from a sociological point of view, but I must admit to some skepticism about how much of this case study is actually true. Some meta material I've read suggests that the answer is "not all that much, really." Read as fiction, this simply wasn't all that interesting, so I'm afraid that I'm bailing around page 85 or so.
This is a record of the lives of several generations of a lower class family in Mexico. Reads quite easily and authentically. It was fascinating to read about the intimate details of their daily lives - their impressions of the world, and their living conditions, down to the food they ate each day.
I was excited to read the book, but quit halfway through. I read quite a bit, but got mucked down by the severe dysfunction of the family and the lack of indication that anything was being gained. I'm a fan of Latin America in general and am willing to toil quite a bit, but I just couldn't do it this time.
this book, delving into the intamacies and relationships of a family in mexico city, was fundamentally formative in my intelectual, spiritual, andsocial developent.
a brave book, a challenging book...
I was so floored by this book. Even though it was written years ago, it grabs you in and keeps you. It is kind of sad (to me anyway)......but it's a great story of a family in the slums of the Motherland.
This book is an autobiography of a Mexican family - the stories, in their own words, of a father and his four adult children. Absolutely fascinating. First reading July 2008, second July 2015.
Reads like fiction. The individual stories of the subjects of this study are presented seamlessly. Their ability to survive in spite of desperate poverty is inspiring.
Classic story of daily life of dirt-poor families in Mexico City. Unbelievable.
Great anthropological/sociological study.
These people you get to know very intimately.